Το δίλημμα που αντιμετωπίζουν αρκετά ζευγάρια που ενδιαφέρονται για εξωσωματική γονιμοποίηση είναι αν είναι καλύτερα να προχωρήσουν σε θεραπεία σε φυσικό κύκλο και όχι σε φαρμακευτική θεραπεία υπογονιμότητας.
Η απάντηση σε αυτό το ζήτημα βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη στατιστική. Για τις γυναίκες αυτές που προβλέπεται να συλλεχθούν περισσότερα των 2-3 ωαρίων κατά την ωοληψία, η πρόταση είναι να προχωρήσουν σε διέγερση των ωοθηκών. Ο αυξημένος αριθμός των ωαρίων που παίρνουμε ύστερα από διέγερση των ωοθηκών, αυξάνει επακόλουθα τον αριθμό των κατάλληλων εμβρύων προς εμβρυομεταφορά. Ο αυξημένος αριθμός των διαθέσιμων εμβρύων προς εμβρυομεταφορά μας δίνει, κατά πρώτον, τη δυνατότητα μεταφοράς περισσότερων του ενός εμβρύων στη μήτρα και κατά δεύτερον, τη δυνατότητα της επιλογής των ποιοτικά καλύτερων εμβρύων. Οι δυνατότητες αυτές δεν μας παρέχονται στις θεραπείες σε φυσικό κύκλο.
Είναι ιδιαίτερα περιοριστικό, ως προς τις προοπτικές γονιμοποίησης και της καλής εξέλιξης των πραγμάτων , να εναποθέσουμε όλες μας τις ελπίδες σε ένα μόνο ωάριο. Όσο αυξάνονται οι στόχοι στη γονιμοποίηση αυξάνεται και η πιθανότητα να βρεθεί καλό υλικό για εμβρυομεταφορά.
Σε περιπτώσεις όμως ωοθηκικής ανεπάρκειας στις οποίες η χορήγηση γοναδοτροπινών δεν αποδίδει καρπούς, τότε η επιλογή ενός ήπια τροποποιημένου φυσικού κύκλου θεωρείται μια καλή επιλογή. Αναφερόμαστε σε τροποποιημένο φυσικό κύκλο λόγω της αβέβαιης έκβασης ενός καθ´ όλα φυσικού κύκλου. Η χορήγηση ήπιας διέγερσης από την 6η-7η μέρα του κύκλου καθώς και η χορήγηση του ανταγωνιστή με συχνό ορμονολογικό έλεγχο μπορεί, σε ικανοποιητικό βαθμό, να μας διασφαλίσει την ολοκλήρωση της προσπάθειάς μας.
Αυτού του είδους οι θεραπείες αντιμετωπίζονται ευνοϊκά ως προς το κόστος λόγω της μικρότερης πιθανότητας για εγκυμοσύνη που δίνουν.
Φυσικός κύκλος ή Πρωτόκολλο θεραπείας με διέγερση ωοθηκών;
